December is de maand van verbondenheid maar ook van eenzaamheid. Dit jaar een speciale blog voor alle minnaressen om je te laten weten: ik zie jou. Speciaal voor jou heb ik dit schilderij geschilderd in de donkere dagen voor kerst: over een kwetsbare en krachtige vrouw! De inspiratie voor dit schilderij is een eeuwenoud verhaal. De naam van de vrouw is de smachtende en kwetsbare. Ze is de minnares van een sterke krachtige man. Ze wil weten waarom hij zoveel kracht heeft. Ze b

Een kunstwerk uitkiezen is een verrassend persoonlijk proces. Je denkt misschien dat je heel bewust kiest, maar vaak gebeurt er iets anders. Er is een moment waarop een schilderij je raakt, zonder dat je precies kunt zeggen waarom. Zo ging het ooit bij mij met mijn eerste schilderij.Ik liep langs een galerie en zag, door het raam, een abstract werk in warme oranje tinten. Ik had nog geen kunst aan de muur, alleen wat posters, en dit schilderij bleef me maar bij. Iedere keer w

Dertien jaar geleden overleed mijn moeder. Daarmee viel mijn ‘thuis’ weg en voelde ik me ineens alleen in de wereld. Het deed me denken aan dat ene boek dat ik als kind zo vaak las: Alleen op de wereld . Dat gevoel van nergens echt bij horen. In die periode was ik kwetsbaar, maar juist dat heeft me later zoveel kracht gegeven. Ik zocht hulp. En ik weet nog dat de hulpverlener tegenover me de hele tijd zat te wiebelen. Ik vroeg me af waarom hij dat deed. Dat moment werd het be

Lang heb ik gehouden van wit. Witte muren, witte bloemen, witte accenten in huis – net als bij Jan des Bouvrie. Alles licht, rustig en overzichtelijk. Die rust had ik toen ook nodig. Tijdens de verbouwing van mijn atelier in 2019 kwam er voorzichtig wat kleur bij. Een zachte blauwe muur, een blauwe tint op mijn website – het voelde nog steeds licht en open, maar iets minder strak. In die periode leefde ik vooral in mijn eigen wereld. Dagen, avonden en soms nachten bracht ik s

Er zijn een paar beelden waar ik erg aan gehecht ben. Op de foto zie je er twee die me nog steeds raken. Oorspronkelijk waren het twee aparte beelden, maar samen vertellen ze voor mij een mooier verhaal. De vrouw met haar armen over elkaar heeft een rustige, vriendelijke uitstraling, maar haar blik is een beetje verdrietig. Het meisje dat voor haar zit, leunt met haar hoofd op haar hand, alsof ze even genoeg heeft van alles. Deze twee beelden horen bij mij. Ik kan me niet voo

De afgelopen maanden voelde ik me behoorlijk kwetsbaar. Niet door mijn kunst, maar door iets ogenschijnlijk eenvoudigs: het vernieuwen van mijn website. In 2016 bouwde ik mijn eerste WIX-site helemaal zelf, maar nu – jaren later – leek het alsof ik alles opnieuw moest leren. Handleidingen lezen, termen googelen, uitproberen, fouten maken… en opnieuw beginnen. Soms voelde het alsof ik in een emotionele achtbaan zat. Van onzeker en gefrustreerd naar blij en trots.  Het beeld "J

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik mijn kwetsbaarheid ging delen. Misschien heb jij dat toen ook geprobeerd? Diezelfde avond had ik een etentje met vijf bijzondere mensen die ik al jaren ken. Tijdens dat samenzijn besloot ik eerlijk te vertellen over een zorg die me bezighield. Tot mijn verrassing ontstond er een warm gesprek. Ze luisterden, dachten met me mee, stelden vragen en boden ook concrete hulp aan. Ik voelde hun betrokkenheid, hun nabijheid — het gaf me een gevoe

De vorige keer ging het over kwetsbaarheid in jezelf voelen en accepteren dat het er is, met alles wat daarbij hoort — het ongemak, de pijn en soms ook de schaamte. Alles begint met dat stukje acceptatie. Pas daarna komt het punt waarop je je kwetsbaarheid kunt delen met anderen. Dat is iets wat ik zelf niet makkelijk vind. Ik ben gewend om dingen alleen te doen, al heel mijn leven. Delen voelt dan als iets groots, iets wat moed vraagt. Zeker in een wereld waar kwetsbaarheid

In mijn vorige blog schreef ik dat kwetsbaarheid bij het leven hoort, net als kracht. Als ik terugkijk op mijn eigen leven, hoef ik niet lang te zoeken naar momenten van kwetsbaarheid. Ik heb me vaak kwetsbaar gevoeld. Vooral omdat ik bijna altijd alleen heb geleefd. Dan ben je overal zelf verantwoordelijk voor, en kun je dat niet delen met een partner. Ik voelde me kwetsbaar toen ik mijn werk verloor door bezuinigingen. Ineens viel mijn inkomen weg, en daarmee mijn gevoel va

Sinds het woord kwetsbaarheid  is gevallen, ben ik me erin gaan verdiepen. Ik merk dat ik er nooit echt over heb nagedacht, maar het gevoel ervan ken ik wél goed. Kwetsbaarheid schrijnt, schuurt, het doet pijn. En dat wil je liever niet voelen. Wat me opvalt in wat ik lees, is dat er vaak wordt gesproken over de kracht  van kwetsbaarheid. Alsof het iets is wat je vooral moet omarmen omdat het je sterker maakt. Dan denk ik: ja, dat klinkt mooi, maar zo simpel is het niet. De s

In mijn vorige blog schreef ik over kwetsbaarheid, geïnspireerd door een museumbezoek. Kwetsbaarheid is al zolang ik me kan herinneren mijn drijfveer – in mijn vroegere werk en nu ook in mijn schilderijen van vrouwen. Ik schilder vrouwen met hun verhalen van kracht en kwetsbaarheid, over vreugde, pijn, hoop en verlangen. Dat is wat mij raakt en wat ik zichtbaar wil maken in mijn kunst. Bezoekers zeggen vaak tegen mij: “Jij lacht, maar je schilderijen niet.” En dat klopt. Ik b

Soms gebeurt er iets onverwachts wat een diepe indruk op je maakt en dat van grote invloed is op het vervolg van je leven. Zoiets...

De laatste tijd ben ik bezig met het thema zichtbaarheid  — niet alleen van mijn schilderijen en beelden, maar ook van mezelf als...

Toen mijn geschilderde levensverhaal in februari 2025 klaar was, keek ik naar de 157 schilderijtjes en voelde ik een sterk verlangen: ik...

Na een druk werkleven trok ik me jaren geleden terug. Ik had zoveel mensen om me heen gehad, dat ik op een gegeven moment alleen nog maar...

Vijftig jaar lang heb ik geluisterd naar de verhalen van mensen. Van kinderen en jongeren tot ouderen, van mannen en vrouwen, mensen in...

Tijdens mijn expositie heb ik zoveel bijzondere gesprekken gehad. Steeds opnieuw begon het met dezelfde reactie: “Die ogen… ze kijken me...

Ken je dat gevoel? Je kijkt uit naar de vakantie en als het dan bijna zover is denk ik ‘waarom doe ik het eigenlijk’ . Maar zodra ik de...

Op 20 en 21 september 2025 openen de deuren van de Kunstroute Haagse Beemden. Daar laat ik mijn schilderijen van vrouwen en meisjes  zien...

Dit jaar brengt de Kunstroute Haagse Beemden ons naar een bijzondere locatie in Breda. Veertien kunstenaars openen hun wereld en tonen...